Γειά σας αγαπημένοι μου γκιαούρηδες.
Μιάς και σε λίγο τελειώνουν τα ψωμιά μου, και όπου νά'ναι θα ψοφήσω, ήθελα να σας στείλω ένα τελευταίο μήνυμα φιλίας και αδελφοσύνης. Αναπολώ τις όμορφες ελληνοτουρκικές στιγμές. Τί να πρωτοαναπολήσω; Τότε που όλοι μαζί, τον Σεπτέμβρη του '55, κάναμε αστεία στην Κωνσταντινούπολη και ξεσηκώσαμε τις γειτονιές; Μετά, που αγωνιζόμασταν μαζί για την αποτίναξη του Άγγλου δυνάστη από την Κύπρο και απελευθερώσαμε το νησί; Για τις ωραίες στιγμές της ειρηνικής επιχείρησης στην Κύπρο το '74; Τα αστεία που κάναμε στα νησιά μας και παίζαμε κρυφτό πάνω στα Ίμια; Τα πειράγματα και τα παλέματα με τον Ισαάκ και τον Σολωμού; Τί να πρωτοθυμηθώ; Τις ωραίες μας βόλτες και τα κυνηγητά μας πάνω από το Αιγαίο μας; Την φιλοξενία που παρέχετε στην Θράκη σε κάθε επίσημο παρακρατικό επισκέπτη από Τουρκία; Τα ωραία μας πετρέλαια που θέλουμε μαζί να τα χαρούμε; Τις πλάκες που κάναμε ανάβοντας πυρκαγιές σε διάφορα σημεία της Ελλάδος; Την υποστήριξη σε κάθε εθνικό σας θέμα με τους γειτόνους σας;
Αχ, θα μου λείψουν οι όμορφες στιγμές με τους Έλληνες. Τουλάχιστον ας ψοφήσω λίγο αργότερα για να προλάβω να δω μερικούς καλούς Έλληνες φίλους να βρίσκουν καταφύγιο στην Τουρκία όταν θα τους κυνηγά ο Ελληνικός Λαός.
Αϊ βάϊ, βάϊ, βάϊ. Γιαβάς γιαβάς γκελ μπουρντά ψοφίμ μπακτσέ. Γκιαούρ νταχτιρντί γιόκ.
Μπουνταλά σαλτανάτ γιόκ. Ιμάμ μπαϊλντί γιόκ. Εκμέκ κανταϊφ γιόκ. Ονούρ, Εζέλ, Λάμια, Κενάν, Ζεχραζάτ γιόκ. Γιουσουφάκ τσιφτετέλ πατσά Γιουνάν πολιτίκ γιόκ.
Βάϊ, βάϊ, βάϊ μπανιστίρ ψοφίμ.
(μετάφραση: αχ, αχ, αχ. Σιγά σιγά έρχεται ο θάνατος. Τέρμα τα αστεία με τους Έλληνες.Τέρμα τα κουνήματα και οι επιδείξεις. Τέρμα τα αγαπημένα μου φαγητά. Τα γλυκά. Τέρμα οι αγαπημένοι μου ηθοποιοί. Τέρμα και οι συνομιλίες με Έλληνες πολιτικούς. Αχ, αχ, αχ, βλέπω τον θάνατό μου)
Μιάς και σε λίγο τελειώνουν τα ψωμιά μου, και όπου νά'ναι θα ψοφήσω, ήθελα να σας στείλω ένα τελευταίο μήνυμα φιλίας και αδελφοσύνης. Αναπολώ τις όμορφες ελληνοτουρκικές στιγμές. Τί να πρωτοαναπολήσω; Τότε που όλοι μαζί, τον Σεπτέμβρη του '55, κάναμε αστεία στην Κωνσταντινούπολη και ξεσηκώσαμε τις γειτονιές; Μετά, που αγωνιζόμασταν μαζί για την αποτίναξη του Άγγλου δυνάστη από την Κύπρο και απελευθερώσαμε το νησί; Για τις ωραίες στιγμές της ειρηνικής επιχείρησης στην Κύπρο το '74; Τα αστεία που κάναμε στα νησιά μας και παίζαμε κρυφτό πάνω στα Ίμια; Τα πειράγματα και τα παλέματα με τον Ισαάκ και τον Σολωμού; Τί να πρωτοθυμηθώ; Τις ωραίες μας βόλτες και τα κυνηγητά μας πάνω από το Αιγαίο μας; Την φιλοξενία που παρέχετε στην Θράκη σε κάθε επίσημο παρακρατικό επισκέπτη από Τουρκία; Τα ωραία μας πετρέλαια που θέλουμε μαζί να τα χαρούμε; Τις πλάκες που κάναμε ανάβοντας πυρκαγιές σε διάφορα σημεία της Ελλάδος; Την υποστήριξη σε κάθε εθνικό σας θέμα με τους γειτόνους σας;
Αχ, θα μου λείψουν οι όμορφες στιγμές με τους Έλληνες. Τουλάχιστον ας ψοφήσω λίγο αργότερα για να προλάβω να δω μερικούς καλούς Έλληνες φίλους να βρίσκουν καταφύγιο στην Τουρκία όταν θα τους κυνηγά ο Ελληνικός Λαός.
Αϊ βάϊ, βάϊ, βάϊ. Γιαβάς γιαβάς γκελ μπουρντά ψοφίμ μπακτσέ. Γκιαούρ νταχτιρντί γιόκ.
Μπουνταλά σαλτανάτ γιόκ. Ιμάμ μπαϊλντί γιόκ. Εκμέκ κανταϊφ γιόκ. Ονούρ, Εζέλ, Λάμια, Κενάν, Ζεχραζάτ γιόκ. Γιουσουφάκ τσιφτετέλ πατσά Γιουνάν πολιτίκ γιόκ.
Βάϊ, βάϊ, βάϊ μπανιστίρ ψοφίμ.
(μετάφραση: αχ, αχ, αχ. Σιγά σιγά έρχεται ο θάνατος. Τέρμα τα αστεία με τους Έλληνες.Τέρμα τα κουνήματα και οι επιδείξεις. Τέρμα τα αγαπημένα μου φαγητά. Τα γλυκά. Τέρμα οι αγαπημένοι μου ηθοποιοί. Τέρμα και οι συνομιλίες με Έλληνες πολιτικούς. Αχ, αχ, αχ, βλέπω τον θάνατό μου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου