τουρκοσιριαλο-ποίηση

Αγάπη, θέλεις να πάμε σινεμά;

Μπά, έχει απόψε την Σιλά.

Μήπως να παίζαμε κουμ κάν;

Όχι, μετά θα δώ Σουλεϊμάν.

Θέλεις βολτίτσα με μουσική στο φούλ;

Με τίποτα δεν χάνω Φατμαγκιούλ.

Πάμε ν'αλλάξω την μπλούζα την σιέλ;

Τρελλός είσαι, να χάσω την Εζέλ;

Θέλεις να κάνεις μανικιούρ;

Άσε με βλέπω τον Ονούρ.
Να κόψουμε λουλούδια από τον μπακσέ;
Έχει αγώνα η Φενέρμπαχτσέ.
Πάμε για παγωτό αλά κρέμ;
Μα σήμερα παίζει τον Κερέμ.
Χτύπησα, θα με πάς στο ΚΑΤ;
Σκάσε και βλέπω Ζεχραζάτ.
Να σε κεράσω πίτσα Φάν;
Αχ, πως μ' αρέσει ο Μπουρχάν.
Πές μου πού θες να σε πάω αλλού.
Πόσο μου λείπει ο Χαλβατζί-ογλού.
Να κάνουμε στο κρεβάτι νάζια;

Μπά, απόψε αρχίζω τα ναμάζια.

 

Μα τι άλλο να κάνω Θεέ μου;

Πάνε φέρε μου να φάω μπισκότα.

Μωρ’ δεν πηδιέσαι μωρή κότα!

Μά άντρα μου πώς με μιλάς έτσι;

Γιατί, θα παρεξηγηθεί ο γυφτο-σκηνοθέτσι;

Απαιτώ τον πρέποντα σεβασμό!

Ρε άϊντε τον πούλο από δώ.

Και έτσι τελειώνει η ιστορία

της Λίτσας και του Ζαχαρία…