ΣΩΜΑΤΕΙΟΝ «ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ»

Το παρακάτω αλιεύτηκε από το διαδίκτυο.
Αξίζει να διαβαστεί, τουλάχιστον σαν ιστορία.

ΣΩΜΑΤΕΙΟΝ «ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΑΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΘΝΟΥΣ» Οἱ ἔχοντες αὐτὸν τὸν πόθον, μὲ πρωτεργάτην καὶ κύριον μοχλὸν τὸ Ἵδρυμα Προασπίσεως Ἠθικῶν καὶ Πνευματικῶν Ἀξιῶν, ἀπεφασίσαμε τὴν Ἵδρυσιν Σωματείου «Φίλοι τοῦ Τάματος τοῦ Ἔθνους», τὸ ὁποῖον σκοπὸν ἔχει τὴν πραγματοποίησιν τῆς προσευχῆς τῶν ἡρώων τῆς ἐθνικῆς μας παλιγγενεσίας, δηλαδή: «Χριστέ μας, βοήθησέ μας νὰ ἐλευθερωθῶμε καὶ θὰ σοῦ κτίσωμε μεγαλοπρεπῆ Ναὸν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Ἐλευθερωτοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ». Αὐτὴν τὴν προσευχὴν τὴν υἱοθέτησεν ἡ Δ΄Ἐθνικὴ τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις μὲ τὸ Η΄ Ψήφισμα της εἰς τὸ Ἄργος, τὴν 31.7.1829. Τὸ ἐν λόγῳ Διάταγμα τὸ ὑπέγραψε καὶ ὁ Ἐθνάρχης Ἰωάννης Καποδίστριας καὶ ἐξεδόθησαν καὶ βασιλικὰ διατάγματα (ΦΕΚ 12/11.4.1838). Ὁ Ἱερὸς Ναὸς αὐτὸς τῆς «Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος» θὰ πρέπῃ νὰ εἶναι περίλαμπρος καὶ νὰ εὑρίσκεται εἰς περίοπτον ἀλλὰ καὶ προσβάσιμον τοποθεσίαν. Εἰς τὶς τοιχογραφίες του θὰ κυριαρχοῦν οἱ πρόδρομοι τῆς Ἐθνικῆς μας παλιγγενεσίας, οἱ Νεομάρτυρες *, οἱ ὁποῖοι, λόγῳ τῆς θαρραλέας ὁμολογίας των εἰς τὴν ὀρθόδοξον πίστιν καὶ τῆς ἐμμονῆς των νὰ διατηρήσουν τὴν ἐθνικήν των συνείδησιν, ἔχυσαν τὸ ἅγιον αἷμα των. Τοιουτοτρόπως ἐδίδαξαν καὶ τοὺς ἀλλαξοπιστήσαντας νὰ ἐπιστρέψουν εἰς τὴν ὀρθόδοξον πίστιν καὶ Ὁ Γέρος τοῦ Μοριᾶ καὶ ὅλοι οἱ ἁγνοὶ ἀγωνισταὶ τοῦ 1821, πιστεύοντες εἰς τὸν Θεάνθρωπον, προσηύχοντο εἰς Αὐτὸν νὰ βοηθήσῃ νὰ ἐλευθερωθῇ ἡ Ἑλλάδα, καὶ ἔκαμνον Τάμα, μετὰ τὴν ἀπελευθέρωσιν νὰ κτίσουν εἰς τὴν ὁριστικὴν Πρωτεύουσαν τῆς Ἑλλάδος Ναὸν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ∙ αὐτὸς ὁ πόθος καὶ αὐτὸ τὸ Τάμα τοὺς ἔδιδε δύναμιν. Τοιουτοτρόπως εἰς τὸ Ἄργος τὴν 31.7.1829 διακηρύσσεται : « ΨΗΦΙΣΜΑ Η΄ ἡ Δ΄ ΕΘΝΙΚΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΙΣ Νομίζει ἑαυτὴν εὐτυχῆ, γενομένη τὸ ὄργανον, δι’ οὗ τὸ ἔθνος ἐκπληροῖ τὸ πλέον ἐφετὸν τῶν χρεῶν του, τὸ νὰ ἀναπέμψῃ τὴν εὐγνωμοσύνην του πρὸς τὸν Θεόν, Ὅστις ἔδειξε τοσαῦτα θαύματα διὰ τὴν σωτηρίαν του... » Ἡ Συνέλευσις δὲν ἠδύνατο κάλλιον νὰ ἐκπληρώσῃ τὸ χρέος τοῦτο, εἰμή δίδουσα τὴν πληρεξουσιότητα εἰς τὴν Κυβέρνησιν νὰ λάβῃ τὰ προσφυέστερα μέτρα, ὥστε νὰ διαιωνίσῃ εἰς τὰς ἐπερχομένας γενεὰς τὰ δείγματα τῆς εὐγνωμοσύνης τῆς Ἑλλάδος μὲ τὴν ἀνεξάλειπτον μνήμην τῶν συμβάντων, τὰ ὁποῖα προητοίμασαν τήν ἐπανόρθωσιν της. Κατά συνέπειαν, Ἡ Δ΄ Ἐθνική τῶν Ἑλλήνων Συνέλευσις Ψ η φ ί ζ ε ι: [Ἄρθρον] Α΄. Ὅταν ἡ τοπικὴ περιφέρεια τῆς Ἑλλάδος καὶ ἡ καθέδρα τῆς Κυβερνήσεώς της κατασταθῶσι ὁριστικῶς καὶ οἱ οἰκονομικοὶ πόροι τοῦ κράτους ἐπιτρέψωσι, θέλει ἀνεγερθῆ κατὰ διαταγὴν τῆς Κυβερνήσεως εἰς τὴν καθέδραν αὐτῆς Ναὸς ἐπ’ὀνόματι τοῦ Σωτῆρος τιμώμενος... Ὁ Πρόεδρος Ὁ Ἀντιπρόεδρος Γεώργιος Σισίνης Γεώργιος Μαυρομμάτης…». Τὸ ἐν λόγῳ Διάταγμα τὸ ὑπέγραψεν ὁ ἀνεπάναληπτος Ἐθνάρχης Ἰωάννης Καποδίστριας, ἀλλὰ ἐδῶ καὶ 179 ἔτη αὐτὸ τὸ ὁμόφωνον ψήφισμα, δυστυχῶς, δὲν ὑλοποιήθη... Ἐπίσης διὰ τοῦ Βασ. Διατάγματος ἀπὸ 3.4.1838 (ΦΕΚ ὑπ’ἀρ. 12/11.4.1838) ἀναγνωρίζεται ὅτι ὁ Ναὸς τοῦ Σωτῆρος θὰ θεωρῇται ὡς ἐθνικὸν μνημεῖον, ἐκφράζον τὴν πρὸς τὸν Ὕψιστον εὐγνωμοσύνην τοῦ Ἔθνους, μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι κάθε Ἕλλην θὰ φιλοτιμηθῇ καὶ συνεισφέρῃ εἰς τὸ θεάρεστον τοῦτο ἔργον: νὰ διατηρήσουν τὴν ἐθνικήν των ἑλληνικὴν συνείδησιν.