Μιά απορία επανέρχεται στο μυαλό μου μετά από κάθε ατύχημα, σε κάποιο από τα χιλιάδες ορυχεία της Κομμουνιστικής Κίνας.
Τα εκατοντάδες(έως χιλιάδες) θύματα των εργατών κάθε χρόνο, οι οποίοι δουλεύουν κάτω από απάνθρωπες συνθήκες εργασίας και για ένα κομμάτι ψωμί (κυριολεκτικά),
δεν εμπίπτουν στα "δίκαια" του εργάτη;
στην εκμετάλλευσή του από το "κεφάλαιο";
στο "κλέψιμο" του ιδρώτα του από τους εργατοπατέρες;
στο κάλεσμα για "έναρξη" ανένδοτου αγώνα εναντίον των εργοδοτών;
στην "αντιλαϊκή" πολιτική της Κινεζικής εξουσίας;
στην "εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων";
Μυριάδες τα ερωτήματα.
Πως είναι δυνατόν, σε κάθε δήλωση του ημεδαπού Κομμουνιστικού Κόμματος, να γίνεται αναφορά σε όλα αυτά (και ορθώς) αλλά μόνο για άλλες Χώρες και ΠΟΤΕ για μιά Χώρα (αποδεδειγμένα και σε βάθος χρόνου) που εκφράζει ΟΛΑ όσα καταγγέλλει το εδώ ΚΚΕ;
(μην πάμε πίσω και μιλήσουμε για τον Σταλινισμό...).
Τα κόμματά μας είναι από ανεπαρκή έως γελοία σε όλες τις εκφάνσεις των λόγων και των πράξεών τους.
Άλλα εμφανώς, άλλα κεκαλυμμένα , έχουν εκφασιστεί-αποπροσανατολιστεί από τους όποιους αρχικούς τους "στόχους".
Ο ιστορικός τους κύκλος έκλεισε.
ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΟ-ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ κόμμα ΤΩΡΑ, πριν "τελειώσουμε" οριστικά και αμετάκλητα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου