Πώς;;
Προσέξατε τις αντιδράσεις τους και τα λεγόμενά τους κατά την διάρκεια της περιπέτειάς τους αλλά και μετά το πέρας αυτής;
Όλοι μα όλοι ήταν αγκαλιά με την εθνική σημαία της Χιλής, ζητωκραύγαζαν "Ζήτω η Χιλή",
φιλούσαν το χώμα της Πατρίδας τους και εξέφραζαν ποικιλοτρόπως την αγάπη τους προς αυτήν, πρωτίστως, και κατόπιν στον Θεό. Για τον Θεό, το καταλαβαίνουμε . Άλλωστε στις δυσκολίες , πάντα σε Αυτόν καταφεύγουμε. Για την Πατρίδα όμως;Κανείς δεν θα περίμενε πως αυτοί οι άνθρωποι, μετά από όλα αυτά που περάσαν, να αντιδράσουν με αυτόν τον αυθόρμητο και εκπληκτικό τρόπο. Θα περιμέναμε να δώσουν σε άλλα πράγματα προτεραιότητα, ακόμα ακόμα και να καταφερθούν κατά της Πατρίδας τους, αλλά αυτοί αντέδρασαν με αυτόν τον αμίμητο τρόπο.
Μας παρέδωσαν ένα πρώτης τάξεως μάθημα για την απίστευτη σχέση που μπορεί να έχουν κάποιοι άνθρωποι με τον τόπο τους, ό,τι και νά 'χουν περάσει. Μάθημα Εθνικής αξιοπρέπειας.
Ποιά η σχέση μεταξύ (νεο)Ελλήνων και Χιλιανών; Μάλλον καμμιά.
Εμείς καθόμαστε και βλέπουμε την Πατρίδα να βουλιάζει και δεν ιδρώνει το αυτί μας.
Γρήγορα στα έγκατα της γής όλοι οι Έλληνες μπάς και ο απεγκλωβισμός μας φέρει την πολυπόθητη αλλαγή και στα μυαλά μας...
Ζήτω η Χιλή!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου